ﻣﯽ ﺭﻭﻡ ﺍﻣﺎ ﺑﺪﺍﻥ ﯾﮏ ﺳﻨﮓ ﻫﻢ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﮑﺴﺖ
ﺁﻧﭽـــــﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺗﺎﺭﻭ ﭘﻮﺩ ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻫــــﻢ ﮔﺴﺴﺖ
ﻣﯽ ﺭﻭﻡ ﺑﺎ ﺯﺧﻢ ﻫـــــﺎﯾﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﯾﮏ ﺳﺎﻝ ﺳﺮﺩ
ﺁﻥ ﻫﻤﻪ ﺑﺮﻓﯽ ﮐﻪ ﺁﻣـــــﺪ ﺁﺷـــــــﯿﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺖ
ﻣﯽ ﺭﻭﻡ ﺍﻣﺎ ﻧﮕﻮﯾــــــــﯽ ﺑﯽ ﻭﻓــــــﺎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﻤــــﺎﻧﺪ
ﺍﺯ ﻫﺠﻮﻡ ﺳﺎﯾﻪ ﻫــــﺎ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﮕــــــﺎﻫﻢ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ
ﺭﺍﺳــــــﺘﯽ :
ﯾﺎﺩﺕ ﺑﻤــــــــﺎﻧﺪ ﺍﺯ ﮔـﻨﺎﻩ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﺗﺎﻭﻝ ﻏــــــﺮﺑﺖ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺑﺎﻍ ﺍﺣﺴــــــﺎﺳﻢ ﻧﺸﺴﺖ
ﻃـــــــﺮﺡ ﻭﯾﺮﺍﻥ ﮐـــﺮﺩﻧﻢ ﺍﻣﺎ ﻋﺠﯿﺐ ﻭ ﺳــــــﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ
ﺭﻭﯼ ﺟﻠﺪ ﺧﺎﻃــــﺮﺍﺗﻢ ﺩﺳﺖ ﻃﻮﻓــــــﺎﻥ ﻧﻘﺶ ﺑﺴت
صدامو داری؟؟؟